entropia | DANE

Światło "Nocy" 15.05 fot. A.R. M.J.

Light of "Night" 15 May 2010

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Wojciech Puś

DANE | GIVEN

instalacja | installation

15.05 - 27.05.2010

otwarcie: 15.05.2010 godz. 20:00 | sobota

opening: saturday, 15 may 2010, 8 PM

wstęp wolny | admission free



otwarcie:
15.05. | sobota | godz. 18.00 - 22.00 /Noc Muzeów/

Kolejna odsłona, work in progress multimedialnego projektu Wojciecha Pusia DANE jest konceptualnym podjęciem tematu „efektu motyla” w czasach społecznego łaknienia sławy i ekscesu. Osnową, punktem wyjścia jest przypadek/sprawa Madeleine McCann, dziewczynki zaginionej w Portugalii w 2007 roku, która przez fakt zniknięcia stała się powszechnie znana/popularna. Historia Madeleine wprowadza w narrację dziejącą się w świecie celebrytów, fantomów i złudzeń. Z fragmentów tej medialno-popkulturowej rzeczywistości autor buduje kompleksowe dzieło, w którym wciela się w rolę performera, opowiadacza historii, piosenkarza, reżysera, artysty współczesnego.

Projekt realizowany we współpracy z galerią Entropia został zainicjowany performensem na Dużej Scenie Teatru Polskiego we Wrocławiu w 2009 roku. Obecna odsłona zawiera cykl fotografii, serię neonów tekstowych, instalację  świetlną "Paparazzi" oraz autorską ścieżkę dźwiękową. Trwają prace nad art-thrillerem p.t Given opartym na historii Madeleine oraz interaktywną, sterowaną dźwiękiem zbieranym na żywo instalacją świetlną wykorzystującą technologię diodowych ekranów LED. Film Given i instalacja Praia da Luz będą zaprezentowane na jesieni 2010 w warszawskiej galerii LETO, jako ostatnia odsłona i podsumowanie wszystkich wątków projektu. 

_______________________

Wojciech Puś, reżyser światła, autor wideoinstalacji, operator, coraz częściej performer, artysta multimedialny. Absolwent Wydziału Operatorskiego, Animacji i Efektów Specjalnych PWSFTViT w Łodzi (2004), obecnie asystent na tej uczelni w pracowni wideo i nowych mediów Józefa Robakowskiego. Stypendysta MKiDN. Zawodowo współpracuje z wieloma teatrami w Polsce kreując świetlną przestrzeń sceniczną. Większość jego realizacji teatralnych ma charakter instalacyjny i funkcjonuje na równoprawnej zasadzie wraz z aktorami i innymi elementami spektakli. Swoje projekty, filmy, fotografie, instalacje realizuje również w galeriach i centrach sztuki. Od 2008 roku współpracuje z galerią Entropia.



więcej___________________


Seria tekstowych neonów, to proste komunikaty i jednocześnie tytuły poszczególnych rozdziałów/części filmu „GIVEN”.

„DON'T GIVE ME PROBLEMS, GIVE ME SOLUTIONS”, to częste wyrażenie, zdanie-klucz, zdanie-wytrych stosowane w korporacjach, agencjach reklamowych, świecie showbiznesu. Według Pusia ten postulat jest niemożliwy do spełnienia na polu sztuki, która najczęściej prowokuje wiele pytań, na które nie ma zamiaru odpowiadać. Wręcz przeciwnie – często wikła nas w labirynt niedopowiedzeń, chętnie mnoży motywy i kolejne wątki zacierając nam „bezproblemowy” odbiór, do którego jesteśmy przyzwyczajeni.

Kolejny neon „MAD|DIE” w niewinnym zdrobnieniu imienia Madeleine zawiera groźbę szaleństwa (mad) i śmierci (die).

-„SCHONE SPIELE” - zwraca uwagę na trop „romantyczny” w historii McCann i jest zaczerpnięty z wiersza Goethego „Król Olch/Erlkonig”. Motyw tego romantycznego poematu (śpiewanego do muzyki Schuberta przez Miłosza Gałaja – studenta AM w Gdańsku) pojawi się również w ścieżce dźwiękowej wystawy w Entropii.

– „GET INTO THE CAR” - zdanie które zależnie od modulacji głosu i tonu wypowiadanych słów może się zmienić z groźby w zaproszenie, z prośby w rozkaz itd., i przez to jest w perwersyjny sposób transformatywne.

- „OMG” - ostatni z neonów to dobrze wszystkim znany skrót od słów „Oh My God” będących wyrazem zdziwnienia, zaniepokojenia, zafascynowania, przerazenia, podekscytowania. Dziś na forach internetowych tak reagujemy na nowy gadżet, tak komentujemy kolejny występ Lady Gagi, tak podniecamy się zaginięciem, egzekucją, morderstwem. Neon jest zaproszeniem do otwarcia drzwi za którymi...

Wystawę zamyka instalacja świetlna „Paparazzi” prezentowana w osobnym pomieszczeniu. Ideą Pusia jest aby każdy z widzów zmierzył się sam na sam z ciężarem loopu niekończącej się egzekucji wykonywanej przez kilkadziesiąt wycelowanych w niego wyzwalanych fotokomórką fleszy.



Man from the Sketch /excerpt/ (c) W.Puś

Ta strona wymaga zainstalowanego pluginu Flash w najnowszej wersji.