Marcin Mierzicki

SYTUACJA JEST DOSKONAŁA | THE SITUATION IS PERFECT

wystawa | exhibition

10.01 - 31.01.2025

otwarcie: 10.01.2025 godz. 18:00 | piątek

opening: friday, 10 january 2025, 6 PM

wstęp wolny | admission free

______________

spotkanie autorskie:
28.01.2025 | wtorek | godz. 18:00
prowadzenie: Alicja Jodko

______________

wydarzenie fb
https://www.facebook.com/events/592292233398946/592292283398941/?active_tab=about

______________

Wystawa Marcina Mierzickiego jest kolejną i zarazem ostatnią w cyklu indywidualnych prezentacji artystek i artystów w jego projekcie kuratorskim pod wspólnym tytułem SYTUACJA JEST DOSKONAŁA. Na projekt realizowany od 2023 r. na zaproszenie Galerii Entropia w kontekście 35-lecia jej istnienia złożył się szereg wystaw i działań stanowiących poszerzoną refleksję nad własnym procesem twórczym świadomie poddawanym próbie.

W cyklu kolejno wystąpili: Ewa Zarzycka, Jarosław Słomski, Karolina Szymanowska, Igor Gawlikowski, Olaf Brzeski, Tomasz Opania i Robert Kuśmirowski.

______________


SYTUACJA JEST DOSKONAŁA

Zmiana pozycji w procesie twórczym świadomie poddawanym próbie to wyjściowe założenie w projekcie „Sytuacja jest doskonała”. Ostatniej wystawy w cyklu realizowanym w Galerii Entropia nie traktuję jako podsumowania, natomiast konsekwentnie jest ona propozycją przyjęcia innej perspektywy i nowych punktów odniesienia wobec podejmowanych zagadnień. Wystawa jest rodzajem notatnika, koncentruje się na peryferyjnych rejonach mojej praktyki artystycznej, w której nieustająco powracają jednak wątki zmiany i ryzyka. Projekt ten przypomina wymagającą instrukcję, będąc jednocześnie „placem budowy”, obszarem jeszcze nie do końca zagospodarowanym, podlegającym przemianom, w którym pewne informacje pozostają zaledwie zasugerowane. Taka przestrzeń rysuje kolejne sprzeczności eksponujące specyficzny charakter i nieoczywiste założenia przyjętej strategii. Koncepcja przeciwieństw i próba przedefiniowania obszaru działania to kombinacja elementów, które w nieustalonych do końca proporcjach wpływają na kłopotliwy nieraz balans w mojej pracy.

Nowa ekspozycja, składająca się z obiektów i prac rysunkowych to przewodnik po umownej rzeczywistości, w którym sugerowane jest inne niż odruchowe lub – na pierwszy rzut oka – oczywiste spektrum jej odczytywania. Ujawniają się absurdalne czasem obszary, w których język obrazów i obiektów zostaje poddany przedefiniowaniu. Wystawa odkrywa też karykaturalny aspekt mojej sztuki, sugeruje jej wielowarstwowość i dygresyjny charakter, jak również podkreśla momenty, w których poszczególne prace lub ich elementy odnoszą się przede wszystkim do procesu i okoliczności, w jakich powstawały.

Rzeźba, która „udaje” rzeźbę, rysunkowa instrukcja „opisująca” plan działania, a przy okazji wprowadzająca zamęt w mentalnych „tabelkach” odbiorcy mówią o tym, czego można się spodziewać. Pomimo tego, że wszystko „wisi i stoi tam, gdzie trzeba” wystawa rezonuje w innym niż oczekiwane polu percepcji.

Przedstawione reinterpretacje doświadczeń, kwestie utraty równowagi i kontroli w procesie twórczym, niejasne gesty i dystans zawarty w ich przedstawieniu mają za zadanie zachęcić do myślenia i poszukiwania innych warstw. Ten nieprzetłumaczalny w gruncie rzeczy obszar interesuje mnie przede wszystkim.

Marcin Mierzicki

______________


Marcin Mierzicki, urodzony w 1973 r. w Lublinie. Absolwent Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu, w której obronił dyplom z malarstwa i doktorat w dziedzinie sztuki. Artysta wizualny, tworzy obrazy, instalacje, obiekty oraz prace wideo. Punktem wyjścia w jego działaniach jest obraz i przekraczanie typowej dla obrazu dwuwymiarowej płaszczyzny w kierunku akcentowania jego materialności. Realizuje prace zawierające kontekst społeczny, oparte na działaniach w procesie i prowokujące odbiorcę do udziału w efektach tych działań. Stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w 2005 i 2011 r. Otrzymał drugą nagrodę na Triennale Rysunku Wrocław w 2022 r., a także stypendium artystyczne Prezydenta Wrocławia na 2025 r.

Autor wystaw indywidualnych i zbiorowych, m.in.: „Now we fall horizontally” w Midway Gallery w Bostonie (USA), „Coś od zera” w Galerii Entropia we Wrocławiu, „Entropia In Situ” w Międzynarodowym Laboratorium Kultury w Sokołowsku, „Nie oglądaj się za siebie” Triennale Rysunku Wroclaw w Muzeum Współczesnym Wroclaw, „Balans bieli” w Galerii Neon w Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, „Struktury absurdu” - pokaz z Jozefem Robakowskim w ramach festiwalu Polish Avant Garde Cinema w Austin w Texasie (USA), „Weltschmerz” Triennale Rysunku Wrocław w Galerii BWA Wrocław Główny, „Archeologia. Historie (Nie)Rzeczywisteĺ w Galerii Curator’s Lab w Poznaniu, „High Definitionĺ w Galerii Wozownia w Toruniu, „All inclusive” w Instytucie Polskim w Bratysławie, „Granice globalizacji” w ramach 4. Mediations Biennale w Poznaniu, „Entropie der Kunst. Schöne Spiele”, w ramach: „Rozbiórka Żelaznej Kurtyny” w Kühlhaus w Berlinie, „Mit i Melancholia” w Muzeum Współczesnym Wrocław, „Młodzi w Muzeum. Poziom Najwyższy” w Muzeum Narodowym we Wrocławiu, „Złe pomysły” w Galerii Zero w Berlinie, „Trailer” w Galerii Entropia we Wrocławiu, „Kino Awangarda” w Galerii Awangarda BWA Wrocław.

______________