Na instalację składa się projekcja wideo, cykl sitodruków i performance.Wszystkie te trzy elementy są komplementarnie ze sobą połączone, i choć formalnie zdolne do samodzielnego zaistnienia, razem nabierają nowych znaczeń. Akcent stawiam nad performance, jako tym elemencie, który poprzez swoją czasowość i niematerialność, spełnia rolę pneumy, siły życiowej instalacji. Interpretując w duchu antropologii biblijnej strukturalną triadę, wideo i sitodruki odnoszą się kolejno do psyche i somy.

Pracując nad tą instalacją, w mojej intencji było zasugerowanie niemal fizycznego doznania nieobecności. Wiem, że to raczej mgliste sformuowanie i może wydawać się dla wielu nieszczere, bo i dla mnie samego trąci ono podejrzaną sztucznością. Znajduję się jednak w sytuacji, kiedy rzeczy dla mnie oczywiste przestają takie być w momencie próby powiedzenia o nich. Wymyśliłem więc po prostu konkretną galeryjną aranżację, bez zbędnych metafor i formalnych efektów. Nie należy się też spodziewać jakiś szczególnych estetycznych i metafizycznych doznań, ale też nie należy ich wykluczać. A poza tym naistotniejsze w tej instalacji jest to, czego w niej nie ma. Dziwne, prawda?