najbardziej konsekwentny i najczęściej nagradzany spośród twórców polskiej
animacji. Artysta łączący własną twórczość w dziedzinie filmu animowanego z
pracą pedagogiczną - jako profesor w Pracowni Filmu Animowanego krakowskiej
ASP, jako organizator Międzynarodowych Warsztatów Filmu Animowanego, jako
przewodniczący jury na festiwalu "Etiuda". W kadencji 1994-7 był
wiceprezydentem ASIFA (Association Internationale du Film D"Animation).
Jerzy Kucia stworzył kilkanaście filmów i niemal we wszystkich posługiwał
się abstrakcyjną, opartą na refleksach świetlnych i unikającą anegdoty
narracą, poszukując relacji między rzeczywistością drobnych, powtarzalnych
zdarzeń i czynności a światem pamięci i emocji. Filmy tego twórcy, będące
zjawiskiem zupełnie osobnym w światowej animacji, podejmują tematy zdawałoby
się zarezerwowane dla filmu fabularnego, próbując uruchomić głębsze warstwy
psychiki odbiorcy, a posługując się przy tym minimalistycznymi z założenia
środkami wizualnymi, hipnotycznym działaniem rytmincznych impulsów
wizualnych.
Jego debiut "Powrót" przyniósł mu w 1973
roku Grand Prix na Międzynarodowym
Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Grenoble i rozpoczął pasmo kolejnych
sukcesów na festiwalach w kraju i za granicą (m.in. w Cannes, Oberhausen,
Melbourne, Annency). Ostatni, głośny i uhonorowany nieomal wszystkimi
prestiżowymi nagrodami film "Strojenie instrumentów " (2000)
jest
ukoronowaniem dotychczasowych poszukiwań, łączącym w nierozerwalną całość
obraz i dźwięk.
Wieczór w ENTROPII obejmował projekcję filmów Jerzego
Kuci (m.in. "Powrót",
"Parada", "Strojenie instrumentów") połączoną ze spotkaniem
autorskim. W
ramach spotkania profesor Kucia wygłosił wykład nt. relacji między obrazem
i
dźwiękiem w filmie oraz - jako współzałożyciel i współorganizator wielu
znaczących festiwali filmowych - pogadankę nt. znaczenia festiwali dla
rozwoju sztuki filmowej. /zob. dokumentację >>>
/
