<<<

  Mateusz Kwaterko
"Guy Debord – od negacji kina do kina negacji"

- wykład, pokaz filmowy, dyskusja, prezentacja książki Guy Deborda "Dzieła filmowe" w tłum. M. Kwaterki /wyd. Ha!Art!/
Podczas spotkania będzie można zakupić tę książkę.

Postacią Guy Deborda, jednego z najważniejszych twórców i strategów powojennej awangardy europejskiej, współzałożyciela Międzynarodówki Sytuacjonistycznej i autora wywrotowych filmów, otwieramy cykl spotkań wokół dokonań sytuacjonistów.

Guy Debord, Dzieła filmowe, tłum. Matusz Kwaterko, Korporacja Ha!art, Kraków 2007

o k s i ą ż c e

Książka, wydana w oryginale w 1978 roku, zawiera swoiste scenariusze-„filmopisy”, łączące teksty, które Debord recytował w swoich filmach z offu głosem beznamiętnego komentatora, oraz didaskalia, opisujące to, co dzieje się na ekranie. Składa się na nią siedem części, w tym „filmowa wersja” Społeczeństwa spektaklu. Debord eksperymentował z medium filmowym od początku lat pięćdziesiątych. Był pionierem metody, którą później nazwano found footage. Polega ona na wykorzystywaniu istniejących sekwencji filmowych, które techniką kolażu łączy się w nowe całości, opatrzone w przypadku Deborda dodatkowym komentarzem słownym. Jest to wizualny odpowiednik tzw. „przechwytywania” (franc. détournement), którym Debord często posługiwał się w swoich tekstach, używając pojęć i cytatów z filozofii, literatury oraz teorii społecznej. Scenariusze-„filmopisy” Deborda są więc rodzajem filmowych esejów, podejmujących tematy obecne w jego książkach (m.in. życie codzienne, konsumpcja, media, rozrywka, przyjaźń, czas, wojny, władza, kontrola, rewolucja, praca). Stanowią one integralną część jego twórczości i tak też zawsze traktował je sam Debord, dla którego zarówno tradycyjne rozróżnienie pomiędzy dyscyplinami (film, literatura, filozofia, teoria społeczna), jak i oddzielanie życia od dzieła nie miało sensu.

Dzieła filmowe Guy Deborda ukazują się po raz pierwszy w języku polskim, uzupełniając ważną lukę w recepcji tego kluczowego dla dwudziestowiecznej teorii krytycznej autora. Towarzyszy im opracowany przez Mateusza Kwaterkę (częściowo wspólnie z angielskim tłumaczem Deborda, Kenem Knabbem) indeks przechwyceń, pozwalający umieścić teksty i filmy w odpowiednim kontekście.

_______________
Mateusz Kwaterko (1974), tłumacz z języka francuskiego, włoskiego i hiszpańskiego, przełożył na polski dzieła Raoula Vaneigema ("Rewolucja życia codziennego"), Giorgio Agambena ("Profanacje"), Michela Onfraya ("Traktat ateologiczny"), Guy Deborda ("Społeczeństwo spektaklu", "Rozważania o społeczeństwie spektaklu", "Dzieła filmowe"). W wolnych chwilach zajmuje się badaniem, rozwijaniem i popularyzacja myśli krytyczno-utopijnej.